Po raz jedenasty w świdnickiej katedrze bp Ignacy Dec wypowiedział słowa modlitwy święceń prezbiteratu: – Prosimy Cię, Ojcze Wszechmogący, daj tym swoim sługom godność prezbiteratu; odnów w ich sercach Ducha świętości; niech wiernie pełnią przyjęty od Ciebie, Boże, urząd posługiwania kapłańskiego drugiego stopnia i przykładem swojego życia pociągają innych do poprawy obyczajów – modlił się 24 maja. Tak jak 10 lat temu, tak i w tym roku święcenia prezbiteratu zostały udzielone jedenastu diakonom. – Tym samym w naszym Kościele diecezjalnym zostało wyświęconych 104 kapłanów. Natomiast do wieczności w tym czasie odeszło 29 – wyliczał bp Ignacy Dec. Z biskupich rachunków wynika zatem, że setnym diakonem, na którego nakładał ręce, był – dziś już ksiądz – Tomasz Możyński (pierwszym – ks. Zbigniew Chromy). Tegoroczni neoprezbiterzy są wyjątkowi jeszcze pod innym względem – otóż jako jedyni przez sześć lat formacji seminaryjnej co tydzień w niedzielę spotykali się na wieczorną modlitwę różańcową w intencji swego rocznika. Wspomniał o tym m.in. ks. Tadeusz Chlipała, rektor seminarium, gdy dzień przed święceniami przewodniczył uroczystej modlitwie, w trakcie której diakoni składali wyznanie wiary, deklaracje posłuszeństwa biskupowi, dobrowolnego przyjęcia święceń i zobowiązania do życia w celibacie. Podczas obrzędu święceń diakoni złożyli także deklarację, że chcą „wiernie pełnić urząd posługiwania kapłańskiego w stopniu prezbitera”, „pilnie i mądrze pełnić posługę słowa”, „pobożnie i z wiarą sprawować misteria Chrystusa”, „wypraszać Boże miłosierdzie dla powierzonego sobie ludu, modląc się nieustannie”, oraz „coraz ściślej jednoczyć się z Chrystusem, Najwyższym Kapłanem”.