- To jest życzenie samej Maryi, które zdradziła najpierw w czasie spotkań z dziećmi w Fatimie, a szczególnie o tym mówiła 13 lipca 1916 r. Prosiła o zawierzenie Rosji i całego świata Niepokalanemu Sercu, żeby się skończyła wojna i świat uniknął katastrofy. Później jeszcze po sześciu spotkaniach z pastuszkami, Maryja po śmierci Hiacynty i Franciszka ukazała się jeszcze Łucji i przypomniała jej tę prośbę 10 grudnia 1925 r. - mówił bp Ignacy w homilii.

Przytoczył także słowa, które wówczas do Łucji powiedzieli Jezus i Maryja: "10 grudnia 1925 r. zjawiła się Najświętsza Panna w Pontevedra, a z boku w jasności Dzieciątko. Najświętsza Dziewica położyła Łucji rękę na ramieniu i pokazała cierniami otoczone serce, które trzymała w drugiej ręce. Dzieciątko powiedziało: «Miej współczucie z Sercem Twej Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie je wciąż na nowo ranią, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał. 

Potem powiedziała Najświętsza Panna: «Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewdzięczność stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią jeden różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia»".

Podkreślił, że Maryi przede wszystkim zależało na wynagradzających nabożeństwach pierwszych sobót miesiąca i na zawierzeniu jej Sercu rodzin, parafii, państw i całego świata. Po homilii biskup wraz z wiernymi odmówił słowa zawierzenia przygotowane przez Konferencję Episkopatu Polski.