Komentarz egzystencjalny:

SOS - słowo o Słowie. Uroczystość Zesłania Ducha Świętego
Kamil Gąszowski

Komentarz historyczno-kulturowy (J 20,19-22):

  Otwarte dłonie – zaproszenie Ducha Świętego to jedyna szansa na spełnione życie. ks. Roman Tomaszczuk /GN 19 Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!»

Ewangelista Jan w konstruowaniu opisów ukazywania się Jezusa po zmartwychwstaniu korzysta z tradycyjnych relacji będących w obiegu chrześcijańskiego świata. Celem tego opowiadania jest udowodnienie, że Jezus wypełnił obietnice, które złożył.

20 A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.

Życie Jezusa jest dowodem, że śmierć przegrała, ma to być impuls do prawdziwej radości. Bóg objawiający się człowiekowi wnosi pokój i radość w ziemską codzienność.

21 A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam».

Posłanie to ma być zadaniem dla każdego ucznia. Chrześcijanin istnieje na świecie po to, by przed tym światem reprezentować Jezusa.

22 Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! 23 Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»

Duch, którego daje swoim uczniom Jezus jest źródłem ich ocalenia. Najpierw daje życie, bo zanurza w śmierć Jezusa co pozwala na zmartwychwstanie z NIM. Potem oczyszcza człowieka, by ten mógł tego życia doświadczać pomimo swojej grzeszności.