Kolędy po polsku i po łacinie

xrt

publikacja 29.12.2013 13:25

"Vox Angelicus" to nazwa scholi cantorum katedry świdnickiej. Muzycy wystąpili dla wiernych biorących udział w tzw. "starej Mszy".

Kolędy po polsku i po łacinie Dzisiaj niewielu mężczyzn zna ministranturę i ryt trydencki ks. ROman Tomaszczuk /GN

Najpierw Eucharystia, której przewodniczył ks. Julian Nastałek, wikariusz parafii katedralnej, ale także kapłan Duszpasterstwa Wiernych Tradycji Łacińskiej w Diecezji Świdnickiej. 

Podczas liturgii używano formularza z niedzieli Oktawy Bożego Narodzenia. "Przepiękna antyfona na wejście, która była natchnieniem dla autora kolędy 'Wśród nocnej ciszy', przypomina, że spoczywające w żłóbku Dziecię to odwieczne Słowo, które zstąpiło z królewskiego tronu w niebie. Żłóbek stał się ziemskim tronem wcielonego Boga, który z niego odbierał pierwsze hołdy. Ubóstwo żłóbka i stajenki zapowiadają już trzeci tron Zbawiciela – krzyż" – można przeczytać we wprowadzeniu do Mszy św. (zamieszczonym na stronie internetowej duszpasterstwa: www.missa.pl), która była sprawowana zgodnie z harmonogramem w ostatnią niedzielę miesiąca w kościele pw. Świętego Krzyża w Świdnicy.

O śpiew podczas Mszy św. zadbała schola cantorum "Vox Angelicus" katedry w Świdnicy. Scholę tworzą: soprany – Marta Moneta (dyrygent), Angelika Kopacz, Natalia Murdzek, Agnieszka Dubicka; alty – Barbara Rejkowicz, Bożena Baranowska, Marta Steczko; tenory – Mateusz Bąkowski, Szymon Chojecki; basy – ks. Zbigniew Chromy (opiekun scholi), Kamil Moneta, Szymon Chojecki. 

Scholiści po Mszy św. wykonali trzynaście kolęd zarówno w języku polskim, jak i po łacinie. Ostatnią, "Bóg się rodzi", zaśpiewali razem z kilkudziesięcioma osobami biorącymi udział we Mszy św. i koncercie. 

Sympatycznym akcentem ostatniej w tym roku Mszy św. sprawowanej według Missale Romanum papieża Jana XXIII z 1962 r. był słodki upominek, jakim częstowali śpiewacy po koncercie. – Ciasteczka są wypiekami samych scholistek – zapewniała Marta Moneta. 

Duszpasterstwo Wiernych Tradycji Łacińskiej gromadzi katolików duchownych i świeckich pragnących pielęgnować i pogłębiać swoją formację zgodnie ze wskazaniami Benedykta XVI, wyrażonymi m.in. w Liście apostolskim motu proprio "Summorum Pontificum" z dnia 7 lipca 2007 r. oraz w instrukcji wykonawczej "Universae Ecclesiae" do tegoż listu, wydanej przez Papieską Komisję Ecclesia Dei z dnia 30 kwietnia 2011 r., a także w licznych publikacjach o tematyce liturgicznej.

Wierni posługujący i korzystający z duszpasterstwa przyjmują nauczanie Benedykta XVI o dwóch formach rytu rzymskiego, między którymi nie ma żadnej sprzeczności i jednocześnie pragną zachować ,"to, co dla poprzednich pokoleń było święte", aby chronić wielowiekowe bogactwo będące owocem wiary i modlitwy Kościoła. Ich przywiązanie do tradycji Kościoła nie ma nic wspólnego z kontestowaniem nauczania Magisterium po 1962 r.

Rdzeniem Duszpasterstwa jest formacja liturgiczna członków, oparta o wielowiekową tradycję liturgiczną Kościoła katolickiego, w tym o dziedzictwo Soboru Watykańskiego II. Formacja dokonuje się w duchu hermeneutyki ciągłości, tak podkreślanej przez Benedykta XVI, gdyż przywiązanie do tradycji Kościoła nie jest owocem nostalgii, ale wierności prawdzie.