Właściwie byli tylko ci, którzy jakoś „musieli” być – z racji zajmowanych stanowisk, funkcji, odpowiedzialności. Może gdyby oba wspomniane wydarzenia były rozdzielone upływem czasu (choćby tygodnia; tym bardziej dwóch), wtedy nie byłoby to takie rażące. Ale nie! – dzień po dniu: dla życia i rodziny! Bez księży. Anomalia wobec postawy Kościoła, akcentów Franciszka, październikowego synodu i mnóstwa dokumentów napisanych przez św. Jana Pawła II – papieża rodziny i małżeństwa. A jednak się stało.