Królowa Polski od Prymasa

Mirosław Jarosz

publikacja 02.05.2015 18:46

Dobiega końca peregrynacja obrazu Czarnej Madonny po klasztorach diecezji świdnickiej.

Królowa Polski od Prymasa Franciszkanin o. Emanuel Żak i jezuita o. Andrzej Nowak w trakcie przekazywania sobie częstochowskiego wizerunku Matki Mirosław Jarosz /Foto Gość

4 maja zakończy się świdnicki etap ogólnopolskiej peregrynacji obrazu Matki Bożej w częstochowskim wizerunku po klasztorach zakonów męskich. W diecezji świdnickiej obraz przebywa od 17 kwietnia. Pierwszym miejscem nawiedzenia było sanktuarium MB Strażniczki Wiary w Bardzie i klasztor ojców redemptorystów. Tam pojawili się przedstawiciele wszystkich zakonów męskich naszej diecezji. Następnie Maryja gościła w kolejnych klasztorach i domach zakonnych na ziemi kłodzkiej, gdzie są one najliczniejsze. Dalej przez Ząbkowice Śląskie trafiła 1 maja do Świdnickiego domu ojców paulinów. Stąd obraz zostanie przekazany diecezji wrocławskiej.

Obraz rozpoczął swoją wędrówkę po Polsce dwa lata temu od klasztoru kapucynów w Częstochowie. Peregrynacja jest przygotowaniem do 1050. rocznicy Chrztu Polski, która przypada w przyszłym roku. Obecnie jest również duchowym wsparciem zakonników w przeżywanym właśnie Roku Życia Konsekrowanego.

Peregrynująca kopia jest o tyle szczególna, że ma swoją niezwykłą historię. Ponad 50 lat temu ten częstochowski wizerunek Maryi ofiarował zakonnikom Prymas Tysiąclecia sługa Boży Stefan kard. Wyszyński. Na odwrocie zachowała się własnoręcznie napisana przez Prymasa Wyszyńskiego kartka papieru z przesłaniem do zakonników. Napisał on: "Przyjmijcie mnie w Waszym Betlejem zakonnym, jako Dziewicę Wspomożycielkę i Świętą Bożą Rodzicielkę, która dała Światu Syna Bożego, a Waszym Gospodom zakonnym chce dać Synów, w licznych powołaniach, ku Radości Waszej, ku Chwale Bożej, ku rozrostowi Kościoła Chrystusowego! Będę dla Was Matką niezwykle płodną, będę Waszym Pokojem i Miłością, będę Waszym Bogactwem i Mądrością, Waszym Rozrostem i Wytrwaniem. Na Dzień Nawiedzenia Panienki Jasnogórskiej błogosławię całemu Domowi".

Pół wieku, które upłynęło od tamtej peregrynacji, przyniosło wiele zmian, zarówno w wymiarze życia społeczno-politycznego, jak i kościelnego w kraju i na całym świecie. Nigdy wcześniej proces zmian nie dokonywał się tak szybko i tak głęboko. Biorąc to pod uwagę, władze Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce podjęły inicjatywę, by powtórzyć peregrynację kopii cudownego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. W liście, jaki przewodniczący KWPZM o. Jacek Waligóra OFMCap napisał na rozpoczęcie peregrynacji, wskazanych zostało szereg nowych zagrożeń, jakie zaczęły uderzać także w przedstawicieli życia konsekrowanego. "Indywidualizm, samorealizacja za wszelką cenę, dyktatura relatywizmu, konsumizm i hedonizm dominujące we współczesnej kulturze przenikają niestety do życia naszych wspólnot i mają bezpośredni wpływ na naszą mentalność – pisze o. Jacek Waligóra. – Owocem tego zjawiska jest nowa wizja życia zakonnego, która niekoniecznie odpowiada ideałowi wspólnoty ewangelicznej. W wielu współbraciach rodzi się pytanie o jutro życia zakonnego, a wręcz lęk przed utratą tożsamości. Odpowiedzi na te pytania i lęki chcemy ponownie szukać razem z Maryją w Ewangelii".

Peregrynacja ma być dla osób konsekrowanych czasem nawrócenia i wsłuchiwania się w Maryję. Zakonnik kończy swój list życzeniem: "Niech obecność Maryi w naszych domach sprawi, że cud przemiany serc zaowocuje postawą słuchania i wiary w Syna; niech da nam siłę i odwagę do szukania coraz głębszej odpowiedzi na nasze powołanie wśród Ludu Bożego".

– Znakomite wskazówki, jak mamy radzić sobie w szybko zmieniającym się świcie, daje nam papież Franciszek – mówi o. Radosław Zięzio SSCC, przełożony klasztoru „Christus Rex” w Polanicy-Zdroju, który jako przedstawiciel zakonów męskich diecezji świdnickiej na Rok Życia Konsekrowanego koordynuje nasz etap peregrynacji. – Papież nam powiedział, żeby życie zakonne umieścić w sercu Kościoła, czyli tam, gdzie są ludzie, i na rozległych horyzontach, czyli wszędzie, gdzie są ludzie. Nawet jeżeli są poza Kościołem. Nie chodzi o to, by wychodząc do ludzi, opuścić klasztory, ale uświadomić im, że życie zakonne jest obecne w życiu codziennym świata. Drugą rzeczą, którą nakazuje nam papież, to przebudzić świat życiem zakonnym. Jest to prorockie przesłanie życia zakonnego. Chodzi o to, by pokazać ludziom kontemplacyjny, nadprzyrodzony charakter życia. Obudzić ich z życia ziemskiego. To oczywiście wymaga przebudzenia samego siebie.

– Ta peregrynacja jest dla nas momentem zatrzymania, rozmodlenia przed wizerunkiem Maryi i dziękczynienia za wszystkie dary łaski – mówi o. Wacław Chomik, gwardian klasztoru franciszkanów w Kłodzku. – Ten czas jest potrzebny po to, byśmy mogli, jak mówi papież Franciszek, „wspominać przeszłość z wdzięcznością, przeżywać teraźniejszość z pasją i iść do przodu z nadzieją”. Matka Boża jest pierwszą pielgrzymującą w Kościele, człowiekiem wiary, i my idziemy za Nią z nadzieją.