Komentarz egzystencjalny:

SOS - słowo o Słowie - 29 Niedziela Zwykła
Kamil Gąszowski

Komentarz historyczno-kulturowy (Łk 18,1-8):

  Sądzią ludzi jest Syn Człowieczy - Jezus. ks. Roman Tomaszczuk /GN 1 Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać: 2 «W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi.

Sędziowie mieli okazywać bojaźń Bożą, co miało gwarantować ich bezstronność i sprawiedliwość w rozstrzyganiu sporów. Bojaźń Boża oznaczała wiarę w to, że Bóg osądzi tych, którzy łamią Jego prawo i niewłaściwie traktują innych.

3 W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: "Obroń mnie przed moim przeciwnikiem!" 4 Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: "Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, 5 to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie"».

W ówczesnym społeczeństwie wdowy były skrajnym przykładem osoby uciśnionej, ponieważ nie miały żadnych środków do życia. Nie stać je było na łapówkę. Prawdopodobnie wdowa z przypowieści była zagrożona utratą kawałka ziemi – jedynego źródła utrzymania.

6 I Pan dodał: «Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. 7 A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie?

Przypowieść Jezusowa jest zbudowana na klasycznym schemacie żydowskich argumentacji tzw. typu „o ileż bardziej”. Skoro niesprawiedliwego sędziego stać na sprawiedliwość to ileż bardziej sprawiedliwym okaże się Bóg w dniu sądu!

8 Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?».

Wielu pisarzy żydowskich zapowiadało nastanie wielkiego ucisku w czasach ostatecznych. Z tego powodu wielu wyprze się prawdy. Jezus zachęca swoich uczniów, by wytrwali.