Ks. Zbigniew Wolanin odchodzi z urzędu, ale zostaje w parafii jako rezydent. Na Mszy św. pożegnalnej nawet kapłani nie kryli wzruszenia.
W niedzielę 9 czerwca bp Ignacy Dec, kapłani z dekanatu, przyjaciele, rodzina i parafianie dziękowali w kościele pw. św. Marcina za 48 lat kapłaństwa i 36 lat pełnienia posługi proboszcza ks. Zbigniewa Wolanina.
- Są dwa podmioty tu na ziemi, gdzie przebywa i działa Duch Święty, gdzie ma swoją świątynię. Są nimi: wielka świątynia żywego Kościoła Jezusa Chrystusa i mała świątynia, którą jest każdy z nas. (…) Oba te wymiary urzeczywistniły się w dotychczasowej posłudze ks. Zbigniewa, który nie tylko budował tę materialną świątynię, ale i tę duchową, zarówno na płaszczyźnie parafii czy diecezji, jak i własnego świadectwa życia - mówił w homilii bp Ignacy Dec, który przewodniczył Mszy św.
Potwierdzeniem tych słów mogły być świadectwa współpracowników i wiernych, którym odchodzący na emeryturę kapłan służył przez 36 lat. - Scena, w której Chrystus pyta się Piotra czy Go miłuje, to istota powołania, szczególnie kapłańskiego. Wszyscy jak tu jesteśmy, przeżyliśmy taki moment. Wasz ksiądz prałat też przed ponad 50 laty, kiedy po raz pierwszy powiedział: „tak, kocham Cię”. Od święceń mija 48 lat, 36 tu w Piławie. I byliście świadkami jego wiernej kapłańskiej służby. Przeżyliście razem wiele i razem wznieśliście tę świątynię dzięki zaangażowaniu i staraniu waszego proboszcza. Nie licząc tego czasu i godzin, które poświęcił każdemu z was, dziś mówimy słowo „dziękuję”. Znane jest wielkie serce księdza prałata i jego zaangażowanie nie tylko w życie tej parafii, ale i w życie Kościoła i diecezji. Jesteśmy wdzięczni za to wszelkie dobro, które wypłynęło z serca księdza prałata, gdy powstała nasza diecezja. Za zaangażowanie, ofiarność i za wielką troskę o nasze świdnickie seminarium - mówił ze wzruszeniem ks. Stanisław Chomiak, kanclerz Świdnickiej Kurii Biskupiej.
Dziękowali również pozostali kapłani, ale i przedstawiciele władz miasta, ośrodków szkolnych i kulturalnych w mieście. Na koniec podziękował także biskup, wręczając ks. Wolaninowi pamiątkowy pierścień. Wierni usłyszeli również, że kiedy dwa tygodnie później ks. Zbigniew ustąpi z urzędu, nie odejdzie z parafii, ale będzie tam dalej posługiwał jako emeryt i rezydent.
Poniżej przedstawiamy biogram odchodzącego proboszcza parafii pw. św. Marcina w Piławie Górnej.
Ks. Zbigniew Wolanin urodził się 12 czerwca 1944 roku w parafii św. Marcina w Przysietnicy (powiat Brzozów, województwo podkarpackie) w robotniczo-chłopskiej rodzinie Marcina i Anny z domu Wacek. Ochrzczony został 14 czerwca 1944 r. przez księdza proboszcza Antoniego Sołtysiak. Dzieciństwo i lata szkoły podstawowej spędził w domu rodzinnym w Przysietnicy.
Tam w kościele parafialnym w 1954 roku przystąpił do I Komunii św., a dwa lata później do sakramentu bierzmowania, którego udzielił mu biskup przemyski Franciszek Barda. Z okazji bierzmowania przyjął imię Stanisław, za patrona obierając sobie św. Stanisława Kostkę.
Po ukończeniu szkoły podstawowej zdał do liceum w Brzozowie. W tym czasie rodzice sprzedali rodzinną posiadłość i wiosną 1959 roku kupili dom i gospodarstwo w Sanoczku koło Sanoka. Po kilku miesiącach edukacji w liceum przerwał więc naukę i od nowego roku szkolnego 1959/1960 rozpoczął ją w Technikum Rolniczo-Łąkarskim w Przemyślu. Zamieszkał w internacie. Maturę zdał 6 czerwca 1964 roku.
Pod koniec szkoły podstawowej i w szkole średniej zrodziło się w nim i umacniało pragnienie zostania księdzem, ale wydawało mu się to niemożliwe do zrealizowania. Chociaż z domu rodzinnego wyniósł dobre wychowanie i przykładne życie religijne, to pobyt w internacie utrudniał uczęszczanie na lekcje religii.
Po maturze wyjechał do Wrocławia, by w Studium Nauczycielskim zaliczyć studium wojskowe i dzięki temu ominąć służbę wojskową. Po roku studium, dzięki duchowemu wsparciu ks. prof. Juliana Michalca, podjął decyzję wstąpienia do seminarium duchownego we Wrocławiu. Furtę seminaryjną przekroczył 24 czerwca 1965 roku. Rozmowę kwalifikacyjną odbył z nim ks. wicerektor Tadeusz Rybak.
Należy do rocznika, który przyjmował niższe święcenia, a także tonsurę, a na piątym roku święcenia subdiakonatu i diakonatu. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk ks. abp. Bolesława Kominka w katedrze wrocławskiej 29 maja 1971 roku. W niedzielę Zesłania Ducha Świętego, 30 maja 1971 roku, odprawił Mszę świętą prymicyjną w parafii św. Marcina w Przysietnicy. W następną niedzielę - w parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku, ponieważ Sanoczek, gdzie mieszkała rodzina, należał do fary sanockiej. Tydzień później odprawił Mszę świętą w kościele filialnym pw. MB Królowej Polski w Sanoczku.
Jego pierwszą placówką była parafia św. Marcina w Jaworze, gdzie przez 4 lata pracował z dziećmi i młodzieżą. W 1975 roku został skierowany do pracy duszpasterskiej we Wrocławiu do parafii św. Bonifacego. Czas 3 lat posługiwania był wypełniony pracą z młodzieżą i ministrantami. Ostatnie 5 lat wikariatu to praca w parafii św. Jadwigi Śląskiej w Gryfowie Śląskim.
29 czerwca 1983 roku, kilka dni po wizycie Ojca Świętego Jana Pawła II we Wrocławiu, został proboszczem parafii św. Marcina w Piławie Górnej. Czekały tam na niego wielkie zadania - ogrom prac z rozpoczętą budową kościoła, budową domu parafialnego, remont plebanii, prace gospodarcze, katechetyczne, duszpasterskie. Dzięki Bogu i ludziom udało się wiele zrobić.
Po podziale dzierżoniowskich dekanatów 11 czerwca 2007 roku bp Ignacy Dec mianował go dziekanem nowego dekanatu Piława Górna. Wcześniej należał do Rady Kapłańskiej Diecezji Wrocławskiej.
Został odznaczony tytułem kanonika RM. 6 maja 1997 roku otrzymał tytuł prałata Jego Świątobliwości. 17 września 2004 roku został wybrany do Rady Kapłańskiej Diecezji Świdnickiej, a 14 lutego 2005 roku powołano go do Rady Ekonomicznej. 28 września 2005 roku został kanonikiem honorowym Świdnickiej Kapituły Katedralnej, a 28 marca 2013 roku kanonikiem Gremialnym tejże Kapituły. 7 czerwca 1998 roku nadano mu Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Piława Górna.