Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej przewodniczył bp Ignacy Dec.
Homilię bp Ignacy rozpoczął od słów pieśni: "Twoja cześć, chwała, nasz wieczny Panie, na wieczne czasy niech nie ustanie".
- Ta pieśń adresowana do Jezusa Eucharystycznego rozlega się dziś w naszych świątyniach i podczas procesji eucharystycznych ulicami naszych miast i wsi. Zanim wyjdziemy z Jezusem Eucharystycznym na ulice tego miasta, kierując się usłyszanym Bożym słowem, wspomnijmy czas, kiedy Eucharystia została zapowiedziana, ustanowiona i jakie ma znaczenie jej sprawowanie w naszym życiu dzisiaj - wprowadzał w tematykę słowa.
Przypominając scenę rozmnożenia chleba, zauważył, że bezpośrednio nawiązuje ona do Wielkiego Czwartku i ustanowienia Eucharystii, o którym pisze św. Paweł.
- Od tamtego wieczoru Jezus przychodzi do swoich w każdym pokoleniu poprzez eucharystyczne czynności i znaki sakramentalne, bo chce być z nami. Chce być zawsze obecny w łodzi Kościoła, w której płyną ludzie przez ocean ziemskiego życia. Poprzez wieki jako Kościół wpatrujemy się nieustannie w Jego milczącą obecność, która jest pod pewnym względem bardzo podobna do Jego "śpiącej obecności" w czasie burzy na jeziorze. Powierza się nam - jak tamtym pierwszym swoim uczniom. Wchodzi do łodzi Kościoła w każdej Eucharystii i niejako zasypia, a nam każe czuwać. Każe nam czujnie patrzeć przed siebie i czytać znaki na niebie i na ziemi - podkreślał bp Dec.
Dodał, że przychodząc w Boże Ciało do świątyń, mamy sobie przypomnieć i na nowo uwierzyć, że Pan jest naprawdę z nami, zazwyczaj milczący i jakby śpiący w Eucharystii, ale jest to obecność miłująca i wspomagająca. Jest w Eucharystii dla nas, abyśmy Go przyjmowali jako Jego dzisiejsi uczniowie, wyznawcy i przyjaciele. Po zakończeniu Mszy św. przewodniczył także procesji do czterech ołtarzy. Na koniec jeszcze raz skierował słowo do zebranych.
- W kościele w Eucharystii przyjęliśmy pokarm Ciała Pańskiego. Z Chrystusem w sercu i w niesionej przez kapłanów monstrancji przeszliśmy centralnymi ulicami waszego miasta. Na naszej drodze przy czterech ołtarzach była głoszona Ewangelia Chrystusa z zapisu czterech Ewangelistów, mająca odniesienie do tajemnicy Eucharystii. Zostały w niej uwydatnione główne wymiary tej wielkiej tajemnicy naszej wiary - podsumował biskup, mówiąc o Eucharystii jako ofierze, pokarmie w drodze, przepustce do życia wiecznego i źródle jedności z Bogiem i bliźnimi.