Kościół św. Barbary na wałbrzyskim Starym Zdroju od kilku lat pięknieje dzięki zaangażowaniu Adriana Ziątka i dotychczasowego proboszcza ks. Władysława Terpiłowskiego. Nowy duszpasterz kontynuuje dzieło poprzednika, dlatego już kilka miesięcy po przejęciu parafii z okazji 155-lecia konsekracji kościoła zorganizował uroczystą celebrę, podczas której poświęcono stół ofiarny.

– Ołtarz chrześcijański jest miejscem ofiary eucharystycznej oraz stołem Pańskim, stołem wieczerzy Pańskiej, czyli uczty ofiarnej. To wokół ołtarza gromadzą się kapłani i wierni, a przez tę samą czynność, choć spełniają różne funkcje, sprawują pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Chrystusa oraz spożywają wieczerzę Pańską, przyjmując z niego Ciało i Krew Zbawiciela. Dlatego ołtarz jako stół uczty paschalnej odpowiednio przygotowuje się i uroczyście przyozdabia białym obrusem oraz kwiatami. Oznacza to wyraźnie, że ołtarz jest stołem Pana, do którego wszyscy wierni przychodzą z radością, by posilić się Ciałem i Krwią ofiarowanego Chrystusa – wyjaśniał Marek Głowacki, komentator.

Do tematu odniósł się również w homilii sam biskup, podkreślając, że ołtarz jest źródłem jedności Kościoła i braterskiej zgody.

– Na cóż mi się przyda moja filantropia i uczynność, moja wyważona i odmierzona pobożność, jeśli jej nie towarzyszy przebaczające serce, które w ofierze składam Bogu na Jego ołtarzu? Na cóż nam udział we Mszy św., medytacja Słowa i karmienie Ciałem Chrystusa, jeśli nie ma w nas ducha przebaczenia i pojednania. Sami tyle razy doświadczyliśmy Bożego przebaczenia, a mimo to – nie czekając na słowa przeprosin – tak trudno nam wyciągnąć rękę w geście przebaczenia – zauważył.

Dziękował też wszystkim, którzy przyczynili się do ufundowania i przygotowania nowego ołtarza i odnowionej świątyni.

– Wszystkie dzieła w kościele św. Barbary powstały wyłącznie dzięki ofiarom parafian. Nie było żadnych dotacji. Oprócz indywidualnych darowizn organizowane są festyny czy sprzedaż cegiełek. To nie tylko zbiórka pieniędzy, to przede wszystkim budowanie wspólnoty. Moja praca była próbą włączenia się w ten wysiłek i ofiarowania czegoś od siebie – wyjaśnia Adrian Ziątek, autor odnowionych w kościele polichromii i ołtarzy.