Komentarz egzystencjalny (35 s):

SOS - słowo o Słowie. 3 Niedziela Zwykła
Kamil Gąszowski

Komentarz historyczno-kulturowy (Mt 4,12-23):

  Nawrócenie i odwaga trwania w bliskości z Jezusem jest dziełem Ducha Świętego ks. Roman Tomaszczuk /GN 12 Gdy [Jezus] posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. 13 Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum7 nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego.

Nazaret to mała rolnicza wioska położona na przedmieściach dawnej stolicy Galilei – Sefforis. Kafarnaum natomiast to osada rybacka nad jeziorem Galilejskim. Wiodły przez nią szlaki handlowe, dlatego przechodzili tamtędy poganie, co ma znaczenie dla przytoczonego przez Mateusza proroctwa:

14 Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: 15 8 Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego. Droga morska, Zajordanie, Galilea pogan! 16 Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło.

Światłość to Mesjasz. Mateuszowi zależy na tym fragmencie, ponieważ pokazuje wyraźnie, że zbawienie ma być głoszone także innym narodom.  Zastanawiające określenie: Galilea pogan staje się zrozumiałe, gdy sobie uzmysłowimy, że dopiero w II w. przed Chr. wielu galilejczyków zmuszono do nawrócenia na judaizm. Poza tym ziemie te z trzech stron były otoczone przez terytoria hellenistyczne, czyli pogańskie.

17 Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: »Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie«.

Nawróćcie się, bo nadchodzi królestwo Boże – mówił Jan, a teraz także Jezus. Ich słuchacze rozumieli jednak: trzeba zmienić życie, bo nadciąga dzień sądu.