Historia Dzierżoniowa sięga wczesnego średniowiecza. Mało kto jednak wie, że jego początki wiążą się z jedną z tutejszych świątyń.
▲ Kościół pw. św. Jerzego to najstarszy zabytek Dzierżoniowa.
zdjęcia ks. Przemysław Pojasek
Pierwszą pisemną wzmiankę o Rei- chenbach, bo taką nazwę nosiło pierwotnie miasto ze św. Jerzym w herbie, datuje się na 13 lutego 1258 r., kiedy to w dokumencie wystawionym przez bp. Tomasza I została oddzielona od dzierżoniowskiej fary kaplica w Pieszycach. Dokonało się to na prośbę patronów obu świątyń – Ottona von Wilina z Pieszyc i księcia Henryka III Białego. Można więc śmiało powiedzieć, że kościół pw. św. Jerzego istniał już wcześniej.
Legendarne początki
Dzierżoniów to miasto o bogatej tradycji i historii. Należy do najstarszych miast na Dolnym Śląsku. Wiele wskazuje jednak na to, że ze względu na dogodne warunki: teren, urodzajną glebę i klimat, osadnictwo w tym miejscu rozwijało się już na długo przed jego założeniem. W IX w. Kotlina Dzierżoniowska wraz z całym Śląskiem stała się północno-zachodnim obszarem słowiańskiego imperium wielkomorawskiego, a na początku X w. częścią państwa czeskiego. Przełom nastąpił w czasach św. Wojciecha, kiedy około 990 r. polski książę Mieszko I rozciągnął panowanie na obszary południowe, przyłączając do swojego państwa Śląsk i Małopolskę. – Tradycja tutejszych terenów mówi o powstaniu świątyni w 1159 r., a za jej fundatora uważa się księcia Bolesława Kędzierzawego – wyjaśnia Henryk Smolny, dyrektor Muzeum Miejskiego Dzierżoniowa.
Dostępne jest 36% treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.