Święta nie dla wszystkich

ks. Przemysław Pojasek ks. Przemysław Pojasek

publikacja 26.12.2018 16:49

Dramatyczny apel polskiego misjonarza z Dzierżoniowa. Składając życzenia, opisuje sytuację szpitala w Sudanie Południowym.

Jedno ze zdjęć misjonarza zamieszczonych na blogu Jedno ze zdjęć misjonarza zamieszczonych na blogu
Krzysztof Zębik

Na początku przyjmijcie ode mnie najszczersze życzenia Bożonarodzeniowe. Dla nas wszystkich jest to czas nadziei i radości, ponieważ to właśnie dzieciątko Jezus jest tym, który daje nam nadzieję na lepsze jutro, o które proszą także ludzie Południowego Sudanu. Poprzez Jego przyjście na świat już nie jesteśmy sami. To On dodaje odwagi i przypomina nam, że przyszedł do NAS, dla NAS i aby być z NAMI. Pragnie tylko, abyśmy Go przyjęli do naszych domów, rodzin i serc. Bądźcie dzielni i odważni w trwaniu przy Nim tak, jak to zrobili pasterze; przybyli, zobaczyli, uwierzyli i zaczęli głosić" - zaczyna od życzeń ks. Krzysztof Zębik MCCJ.

"Jeden dzień poświęciłem na odwiedziny chorych w szpitalu, gdzie spotkałem się z tymi, co cierpią czy nawet umierają, aby przynieść im dobre słowo na te święta, nadzieję i to, że o nich pamiętamy. Ludzie przyjęli mnie bardzo życzliwie. Chodziłem od oddziału do oddziału i mówiłem im, że lekarzem nie jestem i leków nie mam, ale co mam, to dam, a mianowicie błogosławieństwo i lizaki. Tego dnia rozdałem ich 200, dając każdemu czas, aby opisał mi swoją dolegliwość, opowiedział o swojej rodzinie, o tym jak się nazywa i skąd jest. Zawsze cierpiące osoby były bliskie Panu Jezusowi. Uzdrawiał je. Sam zastanawiałem się wówczas nad tym, dlaczego i ja nie mam tej mocy uzdrowienia" - opisuje na swoim blogu dzierżoniowski misjonarz.

Mówi o kondycji chorych. "Niektóre dzieci to tylko skóra i kości, inne opuchnięte, kolejne pod kroplówką. Są też ludzie starsi, zarówno mężczyźni (niektórzy z urazami), ale i kobiety z dziećmi po porodzie. Są też i takie, które dopiero oczekują na poród. Ktoś w pewnym momencie z niecierpliwości złapał mnie za rękę i poprowadził do swojej chorej żony. Pobłogosław jej - powiedział. Potem inni zaczęli mnie błogosławić, okazując wdzięczność, że do nich przyszedłem" - dodaje.

Największe przerażenie budzi jeden z przypadków. "Pośród chorych dzieci znajduje się dziewięcioletnia dziewczynka, córka naszego stróża. Została ona zawieziona do szpitala w sobotę. Dopiero kolejnego dnia ją zobaczono. Nie zrobiono jej żadnych testów i zaczęto ją leczyć na tyfus. Brat Jacek jednak nie wierzył w to zbytnio i zadzwonił po pielęgniarkę cuamm (Doctors with Africa), aby sprawdziła, czy została dobrze zdiagnozowana. Okazało się, że chora jest ma malarię i [ma] anemię. W niedzielę zaczęli szukać dawcę krwi. I tak to i ja trafiłem do szpitala, ponieważ mam grupę 0+. Po kilku telefonach znaleziono krew dla dziewczynki. Kiedy we wtorek rano udałem się do niej na wizytę, dziewczynka ledwo się ruszała i nikogo przy niej nie było. Jej ojciec poszedł do wioski po żonę, aby się nią opiekowała. Dostała paracetamol, podałem jej wodę i od razu wszystko zwymiotowała. Zadzwoniłem po Pinuccię, pracownika cuamm, aby na nią zerknęła. Podano jej kroplówkę i okazało się, że nikt jej nie dał dwóch dawek leku przeciwko malarii. W środę dziewczynka czuła się już nieco lepiej, ale wciąż była słaba" - tłumaczy.

Wyjaśnia też podłoże problemu. "Sytuacja naszego szpitala w Yirol jest dramatyczna. Ludzie już nie chcą tu przychodzić. Wolą czekać aż samo przejdzie, albo aż odejdą z tego świata. Wiele osób nie ufa nikomu w szpitalu, nie ma żadnej opieki. Gdzie więc leży problem? Jak to zmienić? Problemem są lokalni pracownicy szpitala. Córka naszego stróża nie dostała leków, ponieważ odpowiedzialny tego dnia był pijany, a lokalny chirurg prawie zawsze jest pijany. Lekarstwa są rozkradane i sprzedawane lokalnym aptekom. Ludzie idą z receptą i nie dostają leków, albo zostaną podane pacjentom mniejsze dawki. Największym jednak problemem jest minister zdrowia. Wszystkie skargi na tego rodzaju pracowników i złodziei są odrzucane" - pisze z oburzeniem.

Prosi jednak tylko o jedno: "Ja wiem już, za co będę się modlił w czasie świąt, ale i po nich. Proszę Was wszystkich, abyście i wy przyłączyli się do mnie. Wiem, że dzięki wspólnym modlitwom, sytuacja naszego szpitala się poprawi" - kończy.