Nawiązując do czuwania w noc zmartwychwstania przez cały Kościół, podkreślił, że to czuwanie w pewnym sensie przypomina czuwanie Boga nad światem. Mówił, że Bóg w swojej nieskończonej miłości objawił swoją moc w trzy noce. Ich opis zaczerpnął z homilii św. Jana Pawła II z 19 kwietnia 2003 roku.

- I noc - stworzenia: "Bóg rzekł: »Niechaj się stanie światłość!« I stała się światłość" (Rdz 1, 3). Blask światła, które Bóg swym słowem powołał z niczego, rozświetlił pierwszą noc - noc stworzenia. Apostoł Jan napisze: "Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności" (1 J 1, 5). Bóg nie stworzył ciemności, lecz światłość! - zakorzeniona jest tu tajemnica paschalna: ciemność-światłość, grzech-odrodzenie - tłumaczył.

- II noc - wyjścia: "Pan cofnął wody gwałtownym wiatrem wschodnim (...). Wody się rozstąpiły, a Izraelici szli przez środek morza po suchej ziemi" (Wj 14, 21-22). Lud Boży narodził się z tego "chrztu" w Morzu Czerwonym, gdy doświadczył potęgi ręki Pańskiej, która go wyrwała z niewoli, by poprowadzić ku upragnionej ziemi wolności, sprawiedliwości i pokoju. Przez swoją Paschę Chrystus, niczym nowy Mojżesz, wyprowadził nas z niewoli grzechu ku wolności dzieci Bożych. Umierając z Jezusem, z Nim zmartwychwstajemy do nowego życia - mówił. 

- III noc - zmartwychwstania: "O, zaiste błogosławiona noc, jedyna, która była godna poznać czas i godzinę zmartwychwstania Chrystusa". Tak śpiewaliśmy w Orędziu Wielkanocnym na początku tej uroczystej Wigilii, matki wszystkich Wigilii. O, wzniosła tajemnico tej Świętej Nocy! Nocy, w której przeżywamy na nowo to przedziwne wydarzenie zmartwychwstania! Gdyby Chrystus pozostał więźniem grobu, istnienie ludzkości i całego stworzenia niejako straciłoby swój sens. Lecz Ty, Chryste, naprawdę zmartwychwstałeś! - przypominał bp Bałabuch.

Zawierzając zebranych Matce Bożej, prosił, by pomagała wszystkim w nowym, odrodzonym życiu.