Pierwsza dziękczynna pielgrzymka do Barda odbyła się w 1651 r. i stała się tradycją miasta aż do roku 1944.

- Wszystko zaczęło się w Nowej Rudzie od obiadu gotowanego w jednym z wielu mieszkań znajdujących się na rynku. Jak podają kronikarze, żona gotująca obiad z raków dla swojego męża nie zauważyła rozpraszającego się ognia, który następnie zajął kilkanaście domostw. Mieszkańcy dziękując Bogu za ocalenie pozostałej części miasta przed spaleniem, postanowili podziękować Jego Matce w bardzkim wizerunku - przypomina proboszcz parafii pw. św. Mikołaja w Nowej Rudzie.

Dodaje, że jest to najstarsza piesza pielgrzymka w tej części Polski i ma charakter dziękczynny. Bywało tak w historii, że na pielgrzymkę szło całe miasto, a jego włodarze wynajmowali specjalnych ochroniarzy do pilnowania dobytku opuszczonego miasta.

I w tym roku 1 czerwca z dawnego Placu Pielgrzymów w Nowej Rudzie (obecnie Plac Matejki) ruszyła po raz 295. Piesza Pielgrzymka Noworudzian do sanktuarium Matki Bożej w Bardzie Śląskim.

- W tym roku grupa piesza liczyła ok. 65 osób. Wraz z parafianami wędrowała także młodzież z Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego, która co roku przybywa na pielgrzymkę wraz z ks. Jerzym Babiakiem - salezjaninem pochodzącym z Nowej Rudy. W pielgrzymce brał także udział ojciec Efrem - franciszkanin, i siostry salezjanki z Nowej Rudy. Po raz pierwszy natomiast zawiązała się także grupa rowerowa. Na jednośladach przybyło do Barda 19 osób. Najmłodsza rowerzystka - Marysia - ma zaledwie 6 lat - dodaje Piotr Bałanda, uczestnik.

Zwieńczeniem obu pielgrzymek była wspólna Msza św. w bardzkiej bazylice, której przewodniczył ks. Kos, a homilię wygłosił o. Mirosław Grakowicz. Nawiązując do święta Nawiedzenia św. Elżbiety, powiedział pielgrzymom, że każdy z nas może pielgrzymować także wewnętrznie do sanktuarium innego człowieka - odkrywając Boga w swoim bliźnim.