Mowa o duchowej adopcji dziecka poczętego, która jest już dość znana w naszym kraju.

- Dlaczego to jest takie ważne? - pyta s. Ola Sys. - Pan Bóg wie, które dzieci potrzebują naszej pomocy, naszej modlitwy, by móc w ogóle się narodzić. Z jednej strony jest to problem która mogłaby się zdarzyć. Ale są też inne kwestie, chociażby zdrowotne, które mogłyby uniemożliwić dziecku przyjście na świat – wprowadza salezjanka.

Całość jej apelu możecie wysłuchać w nagraniu poniżej, a my przypominamy, że duchowa adopcja dziecka poczętego to modlitwa o ocalenie jego życia. Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do podjęcia modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce.

W roku 1987 została przeniesiona do Polski, a jej pierwszy ośrodek powstał w kościele oo. paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice.

Duchowa adopcja trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy Różańca - radosnej, światła, bolesnej lub chwalebnej (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Maryjo) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców.

„Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, / która urodziła Cię z miłością / oraz za wstawiennictwem św. Józefa, / Człowieka Zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu, /  proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, / które duchowo adoptowałem, / a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. / Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość  i odwagę, / aby pozostawili je przy życiu, / które Ty sam mu przeznaczyłeś. / Amen”.

Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia.

WAŻNE! Przyrzeczenie duchowej adopcji może być składane prywatnie przed krzyżem, najlepiej w dowolne święto Matki Bożej. Takie prywatne przyrzeczenie składamy wówczas, gdy nie ma warunków do uroczystego złożenie go w kościele z pełnym ceremoniałem.

Duchowa adopcja może być podjęta jeden raz, ale może być podejmowana cyklicznie co 9 miesięcy, jednak zawsze po wypełnieniu poprzednich zobowiązań. Każdorazową nową duchową adopcję powinno poprzedzać nowe przyrzeczenie. Adoptujemy każdorazowo tylko jedno nieznane nam dziecko zagrożone aborcją. Pan Bóg - Dawca Życia zna jego imię i On sam nam je wybiera.

Może się zdarzyć, że zapomnimy lub zaniedbamy nasze zobowiązania adopcyjne. Długa przerwa, na przykład miesięczna, przerywa duchową adopcję i wymaga podjęcia jej od początku. Należy wtedy odbyć spowiedź, ponowić przyrzeczenia i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy duchową adopcje kontynuować, przedłużając praktykę o ilość dni opuszczonych.

Formuła przyrzeczenia:

Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci, wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, ja, (imię i nazwisko) postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia 25 marca 2020 roku biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Postanawiam odmówić codzienną modlitwę w intencji nienarodzonego, codziennie odmówić jedną tajemnicę różańca i (opcjonalnie) podjąć postanowienie.