Najliczniejsza grupa członków Ruchu Światło–Życie zgromadziła się 10 marca w gmachu świdnickiego WSD. Wspólnej Mszy św. przewodniczył paulin o. Szymon Zaufal, który prowadzi jeden z najmłodszych kręgów w rejonie. – Dzisiejsza Ewangelia mówi nam, że „tak Bóg umiłował świat, że Syna Swego Jednorodzonego dał”. Powinniśmy zadać sobie pytanie: Czy we wszystkich przeciwnościach, jakie spotykam w małżeństwie, domu, pracy, na świecie, pokładam ufność w słowie Bożym? Czy dla mnie największym szczęściem jest to, że jestem blisko Niego, że chodzę w światłości? – pytał zebranych na liturgii. Jej oprawę tradycyjnie przygotowały diakonie liturgiczna i muzyczna. Diakonia gospodarcza natomiast, na prośbę pary rejonowej Mateusza i Agnieszki Muszewskich, zatroszczyła się o zorganizowanie posiłku w refektarzu i miejsc do przeprowadzenia kolejnych punktów programu. Konferencję wygłosił ks. Krzysztof Ora. Przypomniał, że temat podjęty na rejonowym dniu wspólnoty to fragment czwartego drogowskazu nowego człowieka, mówiącego, że „Kościół, wspólnota pielgrzymującego ludu Bożego, zjednoczona z Ojcem przez Syna w Duchu Świętym, jest jedynym środowiskiem życia, w którym może rozwijać się nowy człowiek; chcę wrastać coraz głębiej w tę braterską wspólnotę poprzez żywą komórkę grupy w ramach Kościoła lokalnego, który jest znakiem i urzeczywistnieniem Kościoła powszechnego”. – Jesteśmy zachęceni, by pogłębiać w sobie doświadczenie przyjętego chrztu, odkrywać bogactwo wiary i sprawiać, by Ewangelia stawała się dla nas sposobem życia i funkcjonowania. Nie powinniśmy się zatrzymywać na samych tylko obrzędach, zwyczajach, tradycjach, powierzchownych elementach formacji, lecz uczmy się odczytywać Boże wezwanie – podkreślał rejonowy duszpasterz wspólnoty.

Podobnie wyglądało spotkanie w wałbrzyskiej parafii pw. Zmartwychwstania Pańskiego, które tradycyjnie poprowadził miejscowy proboszcz i rejonowy opiekun ks. Czesław Studenny, a także w pozostałych rejonach: dzierżoniowskim i kłodzkim. Celem wielkopostnego dnia skupienia było przyjrzenie się drodze indywidualnej formacji i jej spójności z programem zawartym w zasadach ruchu opartych na ewangelizacji, deuterokatechumenacie i mistagogii.