1 września.

A kiedy nastał 1września
gdy wrzosy fioletowe kwitły obficie
nadszedł czas próby
by za ojczyznę oddać swe młode życie.

Ruszyła z zachodu nazistowska machina
agresją zajęła nasz kraj
a jesień była piękna tego roku
i czasem przypominała kwiecisty maj.

Popłynęła niewinna krew Polska obficie
biła blaskiem
jak maki czerwone na polnym ugorze
świeciły bielą w słońcu krzyże poległych
zwykłe brzozowe całe morze.

Nie damy ziemi skąd nasz ród
krzyczały usta bezradne
nie było broni i tylko w słońcu
świeciły blaskiem szable paradne.

Płacz matek synów poległych
ronił łzami piaszczystą ziemię
płonęły piece i krematoria
w męczarniach ginęło polskie plemię.

I uskrzydlona jak orzeł w gnieździe
potężne od wroga dostawałaś rany
ze znakiem krzyża szedł naród do walki
oddać swe życie za kraj kochany.

Płonęła Warszawa Hel Westerplatte
padały kolejno bohaterskie bastiony
i pozostała tylko modlitwa do boga
modlił się naród krwią zbroczony.

Lata okupacji terror i śmierć
ruch oporu partyzantka warszawskie powstanie
nadzieja na wolność jakże odległa
kanały cuchnące śmierć i konanie.

I nagle zabłysła biało czerwona
jak orzeł biały wspięła się ku górze
taka niezwykła gdy wiatr ją rozwiewa
jakby na białym niebie zakwitły róże.

Henryk Siwakowski.
Elbląg 1.09.2015.