Żegnając 3 listopada 91-letnią mniszkę klaryskę od wieczystej adoracji biskup senior zwrócił uwagę, że śmierć nie jest końcem, a jedynie przejściem z życia do życia.

- Za bramą śmierci nie ma unicestwienia, nie ma pustki, ale jest dom. Chrystus nam przypomniał, że jest w nim mieszkań wiele, że to On przychodzi po nas i tam nas prowadzi - mówił, powołując się na J 14,1-6.

Po Mszy św. wraz z zebranymi odprowadził ciało siostry Stanisławy na miejsce spoczynku.

S. Maria Stanisława od Nawiedzenia NMP (Anna Podlesiecka) urodziła się 13 grudnia 1930 r. w Nowosielcach w powiecie lwowskim. Tam też została ochrzczona, a w 1937 r. rozpoczęła naukę w szkole podstawowej. Druga wojna światowa przerwała jej edukację, a rodziców - Stefana i Józefę - wraz z dziećmi deportowano w 1940 r. na Sybir, gdzie spędzili 6 lat.

W 1947 r. wstąpiła do Zgromadzenia Franciszkanek Najświętszego Sakramentu, które później zmieniły nazwę na Mniszki Klaryski od Wieczystej Adoracji. W dniu obłóczyn zakonnych 29 czerwca 1948 r. Anna otrzymała habit i nowe imię - s. Maria Stanisława od Nawiedzenia NMP. Pierwszą profesję złożyła 2 lipca 1950 r. jako siostra klauzurowa.

We wspólnocie zajmowała się wypiekiem komunikantów i opłatków świątecznych. Pełniła też inne obowiązki, jak posługa w Radzie Wspólnoty. Najbardziej jednak pociągała ją adoracja Najświętszego Sakramentu, którą praktykowała dopóki zdrowie i siły jej na to pozwalały. 

W siostrzanej wspólnocie doczekała jubileuszu 70-lecia ślubów zakonnych (więcej: Kłodzko. Klaryska z 70-leciem profesji), które świętowała w 2020 r. Choć od 3 lat leżała schorowana, siostry miały nadzieję, że doczeka kolejnych jubileuszy. Odeszła 1 listopada 2021 r. w uroczystość Wszystkich Świętych.