Serce biskupa cieszy się, że kapłani chcą pracować z młodzieżą, zajmować się służbą liturgiczną, chcą prowadzić chór parafialny. To wszystko prawda. Ale czułbym się o wiele bardziej spokojny i uradowany, gdyby swój czas i zdolności poświęcali opuszczonym, żyjącym na marginesie, głodnym i potrzebującym, chorym, niepełnosprawnym, żyjącym w permanentnym grzechu – wymieniał.