Jej wystąpienie można było wysłuchać w ramach dwudniowej konferencji nt. „Dziedzictwa kulturowego księstwa świdnicko-jaworskiego” 21 października. Skupiła się na pieczęciach średniowiecznych z tej części Śląska.

- Pierwszą z nich jest pieczęć z 1370 r. Jana, plebana w Bolesławicach, będącego członkiem zakonu krzyżowców z czerwoną gwiazdą. Druga, z 1386 r., należała do Jana Pantenawa z Lubomierza, a kolejne do Mikołaja Queppela, plebana z Lwówka Śląskiego (z 1413 r.), i Alberta, joanity ze Strzegomia (z 1410 r.). Ewenementem są pozostałe cztery pieczęcie, ponieważ pochodzą z jednej parafii znajdującej się w Świdnicy. Dwie z nich należały do Jakuba Engilgeriego (z 1362 r. i z 1374 r.), a następne do Jana Kolmasa i Hieronima Probisthaina – wymieniała doktorantka.

Przekonywała, że wyobrażenia na stemplach nigdy nie były przypadkowe. Przekazy obrazowe trafiały bowiem do ówczesnych o wiele mocniej niż aktualnie, dlatego również pieczęcie miały za zadanie komunikowanie określonych treści. W tych z księstwa świdnicko-jaworskiego dominujące są znaczenia heraldyczne, najprawdopodobniej związane z rodziną plebanów. Występują też motywy zakonne odwołujące się do wspólnot, do których przynależeli właściciele pieczęci, czy wizerunki świętych patronów parafii lub diecezji.

W ramach konferencji naukowej w świdnickim Muzeum Dawnego Kupiectwa oraz w Muzeum Regionalnym w Jaworze odbyły się także inne wykłady dotyczące m.in. kamiennych rzeźb, zamków, wieży, uprawy winorośli, produkcji piwa, kartografii czy ikonografii.