SOS - Słowo o słowie. 26.05.2013
Kamil Gąszowski

Komentarz historyczno-kulturowy

  Bóg w Trójcy Jedyny - tajemnica miłości stwarzającej i podtrzymującej w istnieniu Wszechświat. ks. Roman Tomaszczuk /GN Najpierw kilka zdań wstępu: chrześcijanie do których pisał Jan mieli problem z ludźmi, którzy nie wierzyli, by Boga można usłyszeć. Twierdzili, że najwyżej można czuć jego obecność a głoszenie, że ludzie posiadają Ducha Bożego uznawali za nadużycie.

Jan stara się wykazać, że bliska więź z Bogiem w Duchu Świętym jest nie tylko możliwa, ale potrzebna jako wyróżnik uczniów Jezusa.

12 Jezus mówił do swoich uczniów: Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie. 13 Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe.

Bóg prowadzi swój lud. Wyrazem tego jest pełniejsze objawienie kim jest Jezus. A także gwarancja, że za sprawą Ducha więź między kolejnymi pokoleniami uczniów a Jezusem nie osłabnie, mimo upływu czasu od Jego ziemskiego życia.

14 On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. 15 Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi

Bliskość Jezusa i uczniów objawia się chrześcijańskim miłosierdziem. Wspólnota dóbr była w starożytności znakiem zażyłości, przyjaźni.

Bóg wykorzystuje ten obraz jako potwierdzenie, że dzieli się swoimi zamysłami z całym ludem nie tylko z prorokami jak to było wcześniej. Jest to możliwe dzieki działaniu Ducha Świętego.