Nie tylko Nergal

Pobożni, zasłuchani, ale też szalejący i zadziwieni - napisałem w relacji ze Spotkania Młodych w Wambierzycach. Po dwóch dniach muszę jeszcze jeden przymiotnik dopisać do tej litanii: zagubieni.

Okazuje się, że młodzi mieli jednak problem z odbiorem zarówno heavymetalowego "Anastasis", jak i offowego Teatru A.

Pierwszy zaskoczył wielu siłą i natężeniem muzyki, drugi wprowadził w labirynt symboli, odniesień, przypowieści i... w tym labiryncie zostawił.

To było wymagające doświadczenie - owszem dużo trudniejsze od komputerowej gierki, lektury fejsbukowych wpisów albo nawet czytanki w podręczniku - ale nie było niepotrzebne!

Nawet ci, którzy nie rozumieją przekazu "Anastasis", musieli przecierać ze zdumienia oczy, że taka kapela (jaka? No taka jak Nergal i jemu podobni mroczni prowokatorzy) występuje na pobożnej imprezie i Matka Boża Królowa Rodzin nie ma nic przeciwko.

Z kolei ci, których teatr sparaliżował nagromadzeniem znaków, przekonali się, że ta sztuka także służy Bogu i człowiekowi, który Go kocha (bo po bluźnierczej "Golgocie Picnic" można było mieć wątpliwość).

W przyszłym roku można podać coś bardziej strawnego, ale za dwa lata znowu przydałyby się dania pikantne i trawione dłużej.