Do Barda zjechały się marianki z całego świata przejdź do galerii

We wspomnienie Ofiarowania NMP w Sanktuarium MB Strażniczki Wiary Świętej w Bardzie zebrały się siostry, by dziękować jej za opiekę.

- Po raz 97 gromadzicie się w Bardzie, by wyrazić wdzięczność za cud ocalenia z trudnej sytuacji polityczno-społecznej u początków tworzenia się wspólnoty sióstr marianek – witał w imieniu redemptorystów o. Jakub Zieliński CSsR.

Zauważył obecność Matki Generalnej Sybilli Kołtan SMI, która zabierając głos, podkreśliła wagę zakonnego święta Ofiarowania NMP.

- 147 lat temu, kiedy nasz założyciel był na łożu śmierci, a istnienie zgromadzenia było zagrożone, po raz pierwszy Zarząd Generalny wybrał się na pielgrzymkę, aby prosić o ocalenie zgromadzenia. I wtedy właśnie Maryja okazała swoją łaskę, zgromadzenie zostało ocalone, a pierwsza Matka Generalna obiecała, że każdego roku siostry marianki w duchu wdzięczności będą pielgrzymować do Matki Bożej. Od tego czasu zawsze czujemy obecność i opiekę Maryi i kontynuujemy zwyczaj nawiedzania Jej sanktuariów najpierw w Filipowie, a teraz w Bardzie – przypominała s. Sybilla. 

Dodała, że w tym roku to wydarzenie ma szczególny charakter, ponieważ jest częścią kończącej się XXI Kapituły Generalnej i odbywa się w przededniu ważnych dla zgromadzenia jubileuszy: 200. rocznicy urodzin księdza założyciela i 170. rocznicy istnienia zgromadzenia.

- W jednym miejscu spotykają się wszystkie zarządy: generalatu, z prowincji polskiej, z regionu niemieckiego i tanzańskiego. Owocem tego spotkania będzie dokument końcowy kapituły, który siostra prowincjalna i siostry regionalne otrzymają jako symbol pragnienia odnowy duchowej i przygotowania do tych ważnych wydarzeń – zaznaczyła marianka. Ze względu na międzynarodowy charakter spotkania jej wypowiedź była tłumaczona na język niemiecki przez s. M. Karolinę Płóciennik SMI i na suahili przez ks. Tadeusza Dziedzica. 

Do wydarzenia nawiązał też homileta ks. Bartosz Trojanowski, który przywołując słowa kapituły, podkreślał, że uczynki miłosierdzia i odnowa wewnętrzna to nie są dwie odrębne rzeczywistości, ale jedna droga. - Duchowość maryjna jest waszym znakiem rozpoznawczym i stylem życia. Możemy to wyczytać w konstytucji. Jest więc dla was wzorem wiary, posłuszeństwa Bogu, oddania i służby, prostoty i uczucia, bliskości i pokory, cichej ewangelizacji, towarzyszenia będącym w potrzebie oraz znakiem nadziei dla wszystkich ludzi. Taka jest Maryja i takie powinny być siostry marianki – podkreślał kapelan Domu Macierzystego.

Odpowiedzią sióstr była końcowa modlitwa zawierzenia Matce Bożej i ucałowanie jej cudownej figurki.