Biskup Ignacy Dec przewodniczył w Wielki Piątek modlitwie liturgii godzin. Godzinę czytań i jutrznię przygotowali alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Świdnicy. W klimacie zadumy i trwania w łączności duchowej z Jezusem oczekującym na sąd i śmierć, kilkunastu księży (m.in. bp Adam Bałabuch) i kilkanaście sióstr zakonnych oraz garstka wiernych świeckich odśpiewało hymny i psalmy przepisane na ten szczególny czas. 

W swoim słowie wstępnym biskup zwrócił uwagę na sens i wartość wielkopiątkowej wspólnotowej celebracji liturgii godzin i podał jej intencję.

Święte Triduum Męki i Zmartwychwstania Pańskiego jaśnieje jako szczyt roku liturgicznego. 

Triduum Paschalne to czas niezwykle bogatej liturgii sprawowanej przy ołtarzu. Z nią łączy się ściśle liturgia godzin na te dni przewidziana, przygotowująca i pogłębiająca przeżywanie głównych zgromadzeń liturgicznych.

Normy liturgiczne zalecają, by w Wielki Piątek i w Wielką Sobotę wspólnotowo celebrować godzinę czytań i jutrznię. To oficjum, dawniej nazywane „Ciemną Jutrznią”, powinno zachować należne miejsce w pobożności wiernych, aby przez skupione rozważanie kontemplowali mękę, śmierć i pogrzeb Chrystusa, oczekując na wieść o Jego zmartwychwstaniu.

Modlitwa czytań pierwotnie przeznaczona była do celebrowania w nocy. Obecnie jest tak przygotowana, że można ją odmawiać o każdej porze dnia. Dobrym zwyczajem w parafiach jest sprawowanie jej o poranku, w połączeniu z jutrznią.

W Wielki Piątek hymn rozpoczynający modlitwę to uwielbienie krzyża: „Krzyżu święty, nade wszystko”, który wprowadza w tematykę celebracji całego dnia.
Psalmy, specjalnie dobrane, przedstawiają w sposób proroczy sytuację sądzonego, cierpiącego, poniżonego, lecz oddanego Ojcu Chrystusa.
Czytania dłuższe z Listu do Hebrajczyków i z Katechezy chrzcielnej św. Jana Chryzostoma ukazują moc krwi Chrystusa: „Przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie”, „zostaliście wykupieni nie srebrem lub złotem (...), ale drogocenną krwią Chrystusa (...). Przez Niego wszyscy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca".

Hymn rozpoczynający jutrznię to druga część „Krzyżu święty, nade wszystko”. Przy łączeniu jutrzni z modlitwą czytań można go wykonać jako całość, na początku.

Psalmodia jest rozważaniem prawd zasadniczych: „Bóg nie oszczędził własnego Syna”, „Jezus Chrystus nas umiłował”, „Wielbimy krzyż Twój, Panie Jezu, wysławiamy Twoje zmartwychwstanie, bo przez drzewo krzyża przyszła radość dla całego świata”.
Krótkie czytanie z proroctwa Izajasza oznajmia: „Wielu osłupiało na Jego widok, tak nieludzko został oszpecony”. Po nim odpowiedź ludu: „Chrystus stał się dla nas posłusznym aż do śmierci, a była to śmierć na krzyżu”.
Kantyk Zachariasza opatrzony jest antyfoną: „Nad Jego głową umieścili napis z podaniem Jego winy (...)”.
W prośbach wołanie nasze rozpoczynamy słowami: „Chryste, nasz Panie i Mistrzu, nasze życie, nasz Królu, nasze zbawienie, nasz Odkupicielu”.
Modlitwa Pańska zamykająca jutrznię kończy się kolektą skierowaną do Ojca o łaskawe spojrzenie na swoją rodzinę, za którą Pan, Jezus Chrystus, dobrowolnie oddał się w ręce prześladowców i poniósł mękę na krzyżu.

W Wielką Sobotę liturgia godzin w katedrze będzie sprawowana o 8.00. Trwa 60 minut.