To kolejne wydarzenie w ramach Nocy Kościołów, w kościele pw. św. Andrzeja Boboli na spotkanie autorskie przyszło zaledwie kilkadziesiąt osób - reszta była na Święcie Dzika.
Znana i ceniona aktorka teatralna i filmowa, działaczka opozycji antykomunistycznej w PRL, 22 czerwca wzięła udział w spotkaniu z mieszkańcami Świdnicy. Katarzyna Łaniewska przyjechała do kościoła pw. św. Andrzeja Boboli z Wrocławia, gdzie na podobnym spotkaniu zebrało się kilkaset osób. W Świdnicy nie było tak dobrze. Być może dlatego, że w tym samym czasie trwało na Rynku Święto Dzika.
Podczas spotkania autorskiego Katarzyna Łaniewska recytowała poezję twórców zaangażowanych politycznie, co było niecodziennym komentarzem do sytuacji w Polsce.
Podczas rozmowy z uczestnikami wieczoru opowiadała też m.in. o swej współpracy z bł. ks. Popiełuszką, o kulisach telewizji i roli jaką miała grać w serialu "Plebania" – Roli, która była bardzo mocno uwarunkowana aktualnymi opcjami politycznymi. W końcu powiedziano nam, że reklamodawcy nie chcą być kojarzeni z "Plebanią", co było powodem zakończenia realizacji serialu po nakręceniu w ciągu 12 serii aż 1829 odcinków – zdradzała i opowiadała chętnie o klimacie miesięcznic i rocznic smoleńskich, w których bierze udział, ponieważ aktorka jest także mocno zaangażowana w walkę o prawdę na temat katastrofy smoleńskiej. Chętnie więc dzieliła się swoimi przemyśleniami, opiniami i wiedzą o politycznych i społecznych konsekwencjach tragedii z 10 kwietnia 2010 r.
Ze Świdnicy pojechała do Legnicy, gdzie spotkała się z widzami także w ramach Nocy Kościołów.
Katarzyna Janina Łaniewska-Błaszczak urodziła się w roku 1933 w Łodzi.Oboje rodzice Katarzyny Łaniewskiej pochodzili z Łodzi. Ojciec był działaczem spółdzielczym, byłym legionistą, zamordowanym jako "element niebezpieczny" w Auschwitz, do którego trafił zadenuncjowany przez współpracownika z pochodzenia Białorusina. Wraz z matką i rodzeństwem przeżyła powstanie warszawskie, przeszła przez obóz w Pruszkowie. Wraz z rodziną wróciła do stolicy już 17 stycznia 1945 r.
Po wojnie wstąpiła do harcerstwa. W 1955 ukończyła PWST w Warszawie, debiutowała 26 listopada tego samego roku. Była przewodnicząca oddziału warszawskiego Związku Artystów Scen Polskich. W latach 1992 - 2006 zasiadała w Komisji Skolimowskiej przy Zarządzie Głównym ZASP. W czasie studiów należała do socjalistycznej organizacji młodzieżowej ZMP, jednak jak sama stwierdziła "nie jest prawdą, co niektórzy próbują insynuować, że kierowałam ZMP. Tak nie było". Następnie należała do PZPR.
Pod koniec lat siedemdziesiątych związała się z opozycją antykomunistyczną. W roku 1980 współtworzyła struktury Solidarności w Teatrze Ateneum. Uczestniczyła w organizowaniu koncertów patriotycznych i kolportażu podziemnych wydawnictw. Współpracowała w tym okresie z ks.Jerzym Popiełuszką.