Katedra wypełniona przejętymi ludźmi, bo ich znajomi i krewni otrzymali posługę - akolitatu jedni, a drudzy święcenia diakonatu. To znaczy co?
A diakonat? W homilii obrzędowej bp Ignacy Dec wskazywał na służebny charakter tej posługi. Umocnieni darem Ducha Świętego (diakoni) będą pomagać biskupowi i jego kapłanom w posłudze słowa, ołtarza i miłości, okazując się sługami wszystkich. Posługa miłości wyraża się w sprawowaniu czynności liturgicznych w czasie Mszy św., w udzielaniu chrztu, asystowaniu przy zawieraniu małżeństw, noszeniu wiatyku do chorych, przewodniczeniu obrzędom pogrzebu. Przede wszystkim jednak diakoni tak ściśle związani z ołtarzem Chrystusa w imieniu biskupa mają spełniać dzieła miłosierdzia, czyli służyć i pomagać chorym i ubogim. Wzorem dla nich staje się sam Chrystus, który przyszedł służyć, a nie po to, aby Jemu służono.
W czasie święceń diakonatu wybrani i odpowiednio przygotowani kandydaci przez włożenie rąk biskupa otrzymują dar Ducha Świętego, który uzdalnia ich do służby. W modlitwie konsekracyjnej biskup prosi dla nich o szczególne łaski, aby odznaczali się wszystkimi cnotami, miłością bez obłudy, troskliwością o chorych i biednych, powagą pełną pokory, czystością bez skazy i duchową karnością. Poza tym diakoni wezwani są do nieustannego dawania świadectwa swoim życiem, przestrzegania przykazań i w końcu specjalnym przyrzeczeniem zobowiązują się także do życia w celibacie.
O oprawę muzyczną liturgii zadbali seminaryjni koledzy nowo wyświęconych. Ks. Andrzej Paraciej, neoprezbiter, zasiadł za kontuarem organowym, a ks. Łukasz Kopczyński dyrygował Parafialnym Chórem Bazyliki Strzegomskiej. W uroczystości udział wzięli proboszczowie i krewni oraz świeccy i duchowni przyjaciele nowych diakonów i akolitów.
Można powiedzieć, że funkcja diakona istnieje w Kościele od początków jego istnienia. Zostali ustanowieni przez apostołów do pełnienia służby na rzecz ubogich (Dz 6,1-7). Z czasem ich służba związała się ściśle z liturgią, a zwłaszcza z Eucharystią. Z czasem uprawnienia diakona zostały poszerzone i mógł on również czytać Ewangelię, głosić słowo Boże i sprawować niektóre sakramenty. Sprawowanie funkcji diakona związane było z przyjęciem odpowiednich święceń - święceń diakonatu.
Po Mszy św. alumni rozpoczęli wakacje.