SOS - Mamona dla zbawienia

Komentarz egzystencjalny  (44 s):

SOS - słowo o Słowie 25 Niedziela Zwykła
Kamil Gąszowski

Komentarz historyczno-kulturowy (Łk 16,10-13):

  Święci to ludzie, którzy doskonale potrafią obracać dobrami tego świata, dla sprawy życia wiecznego. ks. Roman Tomaszczuk /GN 1 Powiedział też do uczniów: «Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek.

Sytuacja całkowicie zwyczajna. Jeśli kogoś było stać, to najmował sobie zarządcę swego majątku.

2 Przywołał go do siebie i rzekł mu: "Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą". 3 Na to rządca rzekł sam do siebie: Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. 4 Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu.

Właściciel odprawia swego zarządcę, ale daje mu czas na uporządkowanie spraw. Ten nadużywa swojej władzy i zjednuje sobie tych, którym za chwilę może go przyjmą. Sprawą bowiem bardzo honorową było odwzajemnianie się swym dobrodziejom. Żebranie i kopanie były uważane za czynności niegodne. Zajmowali się nimi nędzarze.

5 Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: "Ile jesteś winien mojemu panu?".

Prawdopodobnie dzierżawcy byli zobowiązani do oddawania właścicielowi stałą część zbiorów.

6 Ten odpowiedział: "Sto beczek oliwy". On mu rzekł: "Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt". 7 Następnie pytał drugiego: "A ty ile jesteś winien?" Ten odrzekł: "Sto korcy pszenicy". Mówi mu: "Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt".

100 beczek to około 40 hektolitrów oliwy wyprodukowanej z owoców 150 drzew, wartość tego to około 1000 denarów (czyli 1000 dniówek niewykwalifikowango robotnika). Pszenica była warta jeszcze więcej, około dwa i pół tysiąca denarów. Obaj dzierżawcy zyskali około 500 denarów.

8 Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości.

Wszystkie te zmiany dokonano za pomocą dodania w umowie kilku niewielkich znaków. Rządca w ten sposób zdobył sobie uznanie a swego pana uczynił sławnym darczyńcą. Sprytny postawił wszystko na jedną kartę – honoru swego pana i… udało mu się. Pochwała z ust pana była zrozumiała dla słuchaczy.

9 Ja też wam powiadam: Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy [wszystko] się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków.10 Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. 11 Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy? 12 Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze? 13 Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie»

Słowo mamona jest aramejskim wyrazem oznaczającym majętności lub pieniądze.