Redaktor wydania

I zapewne w wielu dziedzinach tak właśnie jest. Z drugiej strony, są i takie sprawy, które nie mogą przebić się do szerszej świadomości wiernych i duszpasterzy. Myślę, że takimi tematami są pielgrzymki – a na pewno dwie, które odbyły się w minioną sobotę. Jedna do Barda, druga do Wambierzyc. U Strażniczki Wiary spotkała się garstka dzieci pierwszokomunijnych, u Królowej Rodzin – niewielka grupa małżeństw i rodzin (s. III). A przecież tysiące dzieci z diecezji przyjęły po raz pierwszy Komunię św., a do ruchów i stowarzyszeń rodzinnych należy o wiele więcej członków niż osób biorących udział we wspomnianej pielgrzymce. O co więc chodzi? O niewiarę. Tak myślę. Chyba wielu diecezjan nie jest przekonanych, że Bóg jest Panem i Władcą naszego życia, a modlitwa realnie zmienia rzeczywistość. Dlatego pewnie nie odwiedzają żadnego z tych świętych miejsc. Pewnie uważają, że tam Pan Bóg nie słucha uważniej niż u nich w domu, że sami sobie poradzą, a na obrzędy i zwyczaje szkoda czasu. Po jedenastu latach takie podsumowanie – szkoda.