Adorować znaczy kochać przejdź do galerii

Kurs animacji modlitwy charyzmatycznej był skierowany do osób formujących się w różnych wspólnotach w Kościele katolickim.

– Ten kurs ma na celu wprowadzić wszystkich uczestników w doświadczenie prowadzenia modlitwy wspólnotowej na różnych spotkaniach przyparafialnych, ale także uczestniczenia w takiej modlitwie. Trzeba pamiętać, że zaangażowanie obu stron jest ważne, by modlitwa była owocna – wyjaśnia ks. Krzysztof Augustyn, który wraz z Pallotyńską Szkołą Nowej Ewangelizacji zorganizował to trzydniowe spotkanie.

W kursie uczestniczyło ponad 60 osób, głównie ze wspólnot „Przyjaciół Oblubieńca” i Odnowy w Duchu Świętym z Dzierżoniowa, Mieroszowa czy Jeleniej Góry. Jak zaznacza ks. Krzysztof, wszyscy oni są zaproszeni do współtworzenia kursu przez uczestnictwo w dynamikach, które są odpowiedzią na wysłuchane słowo.

– Każdy z tu obecnych wykonuje jakąś czynność, prowadzi modlitwę, śpiew, modli się w ciszy, w wyniku czego uczy się modlitwy, modląc się. Tak samo jak uczymy się jeździć samochodem, poznając teorię, a następnie jeżdżąc po placu czy po ulicach – porównuje ks. Augustyn.

Trwające od 14 do 16 września warsztaty prowadziła głównie Ewa Adamowicz z Lublina, która formuje się we wspólnocie „Przyjaciół Oblubieńca” od wielu lat. Przedstawiając formy modlitwy, odnosiła się również do własnego doświadczenia.

- Sama mam takie doświadczenie, ale wy pewnie też, że kiedy modlimy się we wspólnocie, w jedności, to ta modlitwa unosi serca, przybliża do Boga – mówiła.

Zwracała uwagę, że adoracja to nie tylko trwanie przed Eucharystycznym Chrystusem, ale w szerszym znaczeniu każde spotkanie z Bogiem. – Wówczas centrum naszej uwagi skupione jest na Bogu, tak jak zakochani adorują siebie, tak Bóg na nas, a my na Nim skupiamy wszystkie nasze zmysły, całą uwagę – wyjaśniała Ewa Adamowicz.

Wśród rodzajów adoracji wymieniła: modlitwę równoczesną, litanijną, natchnioną, ciszę i modlitwę pieśni. Przy każdej z nich zwróciła uwagę na atuty i trudności w jej praktykowaniu.