Ta nieduża świebodzicka parafia została utworzona w roku 2000 na mocy dekretu biskupa legnickiego Tadeusza Rybaka. Powstała z podziału innej wspólnoty – pw. św. Franciszka z Asyżu. Od początku proboszczem jest tu ks. Witold Wojewódka.

Obecny kościół parafialny to pochodząca z około 1875 roku ewangelicka kaplica cmentarna, która do 1945 roku służyła wspólnocie protestanckiej jako dom modlitwy. Po II wojnie światowej świątynia została doszczętnie zniszczona i ograbiona. Odbudowę kaplicy w 1978 roku rozpoczął ksiądz Daniel Dąbrowski, proboszcz parafii św. Franciszka.

Później zadanie to przejął ówczesny wikariusz ks. Wojewódka. Z powodu trudności finansowych i braku materiałów prace przeciągały się. Po gruntownej przebudowie zmienił się kształt, wielkość i wygląd kościoła. Powstała jednonawowa świątynia o prostokątnej konstrukcji oraz niewysoka wieża na planie kwadratu. Dobudowano zakrystię i salkę katechetyczną do prowadzenia religii. Wrocławski biskup Jan Tyrawa poświęcił obiekt 3 listopada 1991 roku. 30 czerwca 1992 roku, dzięki decyzji legnickiej kurii biskupiej, powołano w tym miejscu Samodzielny Ośrodek Duszpasterski, a 25 grudnia 1994 roku powstał rektorat pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski. Z kolei 26 listopada 2000 roku kościół, dzięki decyzji bp. Tadeusza Rybaka, mianowano świątynią parafialną.

We wnętrzu kościoła dominują drewniane elementy wystroju. W pięciobocznym prezbiterium umieszczono dwa witraże. Jeden z nich upamiętnia pielgrzymkę Jana Pawła II do Polski w 1991 roku, na drugim widnieje herb pierwszego biskupa świdnickiego Ignacego Deca. Pozostałe szklane mozaiki przedstawiają męczennice wczesnochrześcijańskie: św. Małgorzatę, św. Łucję, św. Barbarę, św. Apolonię, św. Julianę oraz św. Katarzynę. W drewnianym ołtarzu głównym znajduje się obraz MB Częstochowskiej, poświęcony przez bp. Ignacego Deca 15 sierpnia 2005 roku.