Księża i siostry poszli na "pierwszy ogień" mocy Bożego Ducha przejdź do galerii

Pierwsze dni poświęcono powołanym do kapłaństwa i życia zakonnego. W czwartek w klasztorze ojców redemptorystów księża usłyszeli zaproszenie do przyjaźni z Bogiem. – Stworzenie oczekuje objawiania się przyjaciół Boga w kapłanach. Przyjaciel Boga to ten, który broni innych przyjaciół przed napaścią wroga. Daje się posłać do współbrata, przekazać mu słowo Boże, napomnieć go, nawet gdy nieprzyjaciel namawia mnie do złego myślenia o współbracie. W takich sytuacjach trzeba sobie zadać pytanie, kto to we mnie mówi, kto go poniża w moich oczach – zachęcała Inga z Mocnych w Duchu.

W czasie Mszy św., której przewodniczył bp Ignacy Dec, o. Paweł odnosząc się do Ewangelii z tego dnia mówił o wcieleniu się królestwa Bożego w osobie jego Króla - Chrystusa. – Kiedy widzimy zło, mamy trudności w głoszeniu czy sprawach codziennych, powinniśmy sobie przypomnieć, że Jezus przyniósł już na ziemię królestwo Boże i to On ma ostateczne słowo. Doskonale widać to w oczekiwaniu na przyjście Zbawiciela w Dziejach Apostolskich i listach św. Pawła. Także wypowiadana przez nas modlitwa "Ojcze nasz" wyraża tę nadzieję w słowach "Przyjdź królestwo Twoje" - wyjaśniał jezuita.

Kolejne konferencje do kapłanów dotyczyły wierności namaszczeniu, zachowania radości ewangelicznej i sakramentalności życia. Siostry natomiast usłyszały o atakach złego ducha na osoby wierne Bogu. – Trzeba wiedzieć, że zły duch takiej osoby nie będzie szczypał. On ją chce zaatakować z pełną mocą, jak uderza wicher w statek na morzu, żeby go utopić. Te potężne fale często objawiają się w zniechęceniu do współsiostry. Sama też doświadczyłam takiego zniechęcenia względem pewnej osoby. Przypomniałam sobie wtedy, że o. Kozłowski mówił, by współpracować z tym, co dobre w danej osobie – mówiła Inga. Wraz z pozostałymi ewangelizatorami i księdzem prowadzącym rekolekcje zachęcała do naśladowania Jezusa w miłości, która uzdrawia.

Kapłani i siostry w czasie rekolekcji mieli też okazję pomodlić się za siebie wzajemnie i podzielić świadectwem przeżycia swojego dnia skupienia.