Nasze spotkanie burzy im trochę rodzinny rytm. Jest już po zmroku, przez okno z salonu nie widać ogrodu z jabłonią i placem zabaw. Dzieci jeszcze nie śpią, tylko przysłuchują się naszej rozmowie, zainteresowane niecodziennym gościem (w dobie pandemii każdy gość jest na wagę złota), ale szybko znikają w swoich pokojach. Michał zaraz puści im bajkę (to też jest niecodzienne wydarzenie). Mały domek wciśnięty pomiędzy inne na wałbrzyskim Poniatowie.