Rocznica bitwy pod Legnicą stała się dla zgromadzonych w kościele Trójcy Przenajświętszej w Owieśnie 9 kwietnia okazją do przypomnienia wyjątkowego władcy i kandydata na ołtarze.

- Wracamy do wieku trzynastego, kiedy Polska znajdowała się  jeszcze w rozbiciu dzielnicowym. Pojawiała się tęsknota za zjednoczeniem Polski pod jednym królem i jednym rządem. Duże nadzieje na zjednoczenie Polski wiązano ze Śląskiem, gdzie  żyli i działali dzielni książęta piastowscy, a wśród nich Henryk I Brodaty, mąż św. Jadwigi Śląskiej oraz jego synowie, zwłaszcza syn Henryk II, który z czasem otrzymał przydomek "Pobożnego". To właśnie jemu powierzono zadanie powstrzymania pochodu Tatarów, którzy w pierwszej połowie XIII wieku zaatakowali kraje europejskie - mówił bp Ignacy Dec, który przewodniczył uroczystej Mszy św.

Przypominał, że główna wyprawa wojenna została skierowana  na ziemię węgierską. Wojami dowodził tam władca Mongołów Batuchan. Drugie odgałęzienie najeźdźców mongolskich zostało skierowane na ówczesne ziemie polskie. Tatarzy toczyli bitwy w okolicach Sandomierza, Staszowa, Chmielnika. Uderzyli na stolicę Polski, na Kraków. Miasto zdobyli i spalili. Z Krakowa skierowali się w kierunku Wrocławia, a następnie Legnicy, gdzie stoczyła się jedna z decydujących walk.

Biskup zauważył, że nie posiadamy dostatecznych, jednoznacznych źródeł historycznych do odtworzenia tej bitwy. Historycy opierają się na podstawowym źródle, jakim jest relacja Jana Długosza w VII Księdze monumentalnych "Roczników, czyli kronik sławnego Królestwa Polskiego" powstałej ponad 200 lat później. Dodał, że mimo to Henryk Pobożny jest kandydatem na ołtarze za swoje zasługi dla chrześcijańskiej Europy.

Zasługi zdaniem organizatorów uroczystości ma również biskup senior, dlatego po zakończeniu Mszy św. wręczyli mu odznaczenie Ordo Militiae Christi Templi Hierosolymitani.