Tegoroczna edycja finału światowej akcji „Pola Nadziei” obchodzona 21 maja stała się okazją do świętowania 30-lecia Towarzystwa Przyjaciół Chorych „Hospicjum” w Świdnicy. Powstało ono z inicjatywy pielęgniarek, które widziały, że ludzie wychodzący ze szpitala, pozostawieni są sami sobie. Postanowiły utworzyć stowarzyszenie, które pozwoliłoby chorym na dalszy kontakt z usługami medycznymi we własnych domach.

- 30 lat to i mało, i dużo. Bo to trzy dekady codziennej pracy pielęgniarek, które odwiedzają chorych w ich domach, widzą ich cierpienie i bezradność. Powoduje to często zmęczenie, a nawet wypalenia. Stąd też pomysł na ten radosny marsz. Chcemy w ten sposób odreagować od codziennej szarówki, odczarować w głowach mieszkańców Świdnicy, a może i szerszego rejonu słowo „hospicjum”. Tam też są ludzie, którzy chcą się śmiać, radować, po prostu żyć. Zachęcam więc wszystkich, byśmy pomagali sobie wzajemnie - mówiła Gabriela Kaczkowska, prezes społecznej organizacji.

Przypomina, że co roku akcja zaczyna się już jesienią od sadzenia przez dzieci cebulek żonkili na placu Grunwaldzkim. Kwiaty, które symbolizują nadzieję mają przypominać o chorych.

- Niestety związane z tym marszem żonkile już przekwitły. Ale uczestnicy nie zawiedli i przynieśli ze sobą żółte balony, wstążki, papierowe kwiaty. Takie Pola Nadziei nigdy nie przekwitną. W ten sposób można uwrażliwić młodych na samotność, ból i cierpienie ludzi, z którymi mamy na co dzień do czynienia. Żeby im pomagać, być razem z nimi, uśmiechać się, bo każdy z nas może kiedyś takiej pomocy potrzebować - przekonywała jedna z inicjatorek świdnickiego „Hospicjum”.

Usługi świadczone dla podopiecznych są bezpłatne, dlatego każdego roku potrzebne są fundusze na pokrycie kosztów płac, dojazdu czy sprzętu medycznego. Dotacje od samorządów przestały wystarczać, dlatego „Hospicjum” szuka różnych źródeł finansowania, które mogą zapewnić potrzebne środki.