Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy (Łk 1,39-56).
Dzisiejszy fragment Ewangelii ukazuje nam przepiękny hymn, jaki Maryja wypowiada podczas spotkania ze swoją krewną Elżbietą. Widzimy w nim głębokie wyznanie wiary, pełne wdzięczności, radości i pokory, gdzie Matka Syna Bożego wychwala wszechmoc, świętość i miłosierdzie Boga, ukazując przy tym pełne zaufanie do Niego.
Maryja, mimo że została wybrana na Matkę Zbawiciela, nie wynosi się nad innych, lecz uznaje swoją małość.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy
Te słowa pokazują, że Maryja rozumie, iż to, co się w Niej dokonuje, jest całkowicie dziełem Boga, a nie Jej zasługą. Jednocześnie przypomina każdemu z nas, byśmy w życiu uznawali Boże działanie i nie przypisywali sobie zasług za to, co otrzymujemy od wszechmocnego Boga. Czy potrafimy Ją w tym naśladować?
W hymnie Maryi dostrzegamy obraz sprawiedliwego Boga, który przychodzi z pomocą słabym i pokornym, a pysznym i wyniosłym pokazuje ich miejsce:
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Dlatego musimy pamiętać, że Boże wartości często stoją w opozycji do wartości i mody tego świata. Bóg nie ocenia według ludzkich, światowych standardów, ale patrzy na serce człowieka, zagląda do jego wnętrza. Maryja uczy nas patrzeć na świat oczami Boga.
Matka Zbawiciela przypomina nam też o Bożej wierności, odnosząc się do obietnicy danej Abrahamowi i jego potomstwu. Jest to wyraz głębokiej wiary w to, że Bóg jest wierny swoim obietnicom. Maryja uświadamia nam, że Bóg nigdy nie zapomina o swoich dzieciach i że Jego obietnice są pewne. Przecież życie każdego z nas zostało wplecione w historię zbawienia przez samego Boga.
Maryja przez swój Magnificat zaprasza nas do zaufania i podobnego uwielbienia Boga w naszym życiu. Niezależnie od okoliczności, jesteśmy wezwani do tego, by rozpoznawać Boże znaki, działanie i dziękować Mu za to. Matka Syna Bożego uczy nas, jak dostrzegać Boże błogosławieństwa w naszym życiu i jak odpowiadać na nie z pokorą i wdzięcznością. Czy potrafimy być jak Maryja?
Magnificat może być także naszym hymnem, naszą modlitwą. Maryja wzywa nas do tego, byśmy tak jak Ona, z pełnym zaufaniem, oddawali swoje życie Bogu, wierząc, że Jego plany wobec nas są dobre i pełne miłości. Nawet jeśli ich nie rozumiemy i różnią się od naszych...
Chciejmy zaufać i wielbić Boga jak wniebowzięta Matka naszego Pana.