Więcej zaufania

Saduceusze byli zamożnymi ludźmi, zajmowali wpływowe stanowiska, stanowiąc także większość z 70 osobowej rady nazywanej Sanhedrynem. Angażowali się politycznie, aby utrzymać dobre relacje z Rzymem (gdyż w tym czasie Izrael podlegał rzymskiej niewoli).

Sam Jezus nie interesował ich do momentu, w którym poczuli się zagrożeni: Jezus zwrócił na siebie uwagę Rzymian. W tym właśnie momencie saduceusze i faryzeusze połączyli swoje siły i powzięli plan zabicia Go.

Często wraz z faryzeuszami przychodzili do Jezusa, aby wystawiać go na próbę – tak jest i tym razem. Pytają o życie po zmartwychwstaniu, choć w zmartwychwstanie nie wierzą. Zadają skomplikowane pytania w nadziei, że On nie będzie potrafił odpowiedzieć.

Jak to będzie?

Przecież i my wystawiamy Jezusa na próbę, próbujemy się z Nim licytować. Może jesteśmy, jak saduceusze – może, mimo swoje widocznej pobożności, wcale nie wierzymy w powstanie z martwych?

Przecież i my chcielibyśmy już, natychmiast, dzisiaj – otrzymać obietnicę i dokładny opis życia wiecznego. Chcielibyśmy znać szczegóły, daty, okoliczności.

Lecz słyszymy odpowiedź, genialną w swej prostocie: Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją!

To nie śmierć ma nas pociągać, a życie.

Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre

(2 Kor 5,10).

Jeśli przeżyjemy swoje życie w zgodzie z Ewangelią i w Bożej Obecności, to po śmierci staniemy się równi aniołom i niczego więcej, prócz Boga, nie będziemy potrzebować.

Myślę, że potrzeba nam więcej zaufania i w tym zaufaniu, pójścia za Chrystusem. We wszystkim, co dla nas przygotował, w bogactwie, biedzie, chorobie, szczęściu, samotności, pustce, żałobie, w nagrodach i utrapieniach, we wszystkim tym, co nas dotyka, każdego dnia. W wiernym wykonywaniu swoich obowiązków, z miłością do Boga i człowieka, stajemy się na wzór i podobieństwo......

I wtedy możemy mieć pewność, że:

Każdy człowiek w swojej nieśmiertelnej duszy otrzymuje zaraz po śmierci wieczną zapłatę na sądzie szczegółowym, który polega na odniesieniu jego życia do Chrystusa...

(KKK 1022)