Przeżyli w Gross-Rosen katorgę. Dziś ze łzami wspominają ten czas

Według szacunkowych obliczeń przez obóz macierzysty Gross-Rosen i jego filie przeszło około 125 tys. osób, z czego udokumentowano śmierć jedynie 40 tys.

- Nie jest nam znana liczba żyjących więźniów, ponieważ nie mamy dokładnych danych co do tych, którzy przeszli przez obóz i cały kompleks Gross-Rosen. Każdego roku zapraszamy piątkę znanych nam więźniów, nie wszyscy jednak mieszkają w Polsce i mogą przyjechać na uroczystości. Tym razem swoją obecnością zaszczycili nas: pan Ignacy Kurczyński pochodzący z Kielc, który w lipcu skończył 100 lat oraz pan Wacław Bryjanowski pochodzący z Wrocławia, który za dwa tygodnie również skończy 100 lat – wymienia Renata Paluch, kierownik działu oświatowego muzeum.

Oprócz internowanych w obchodach 86. rocznicy wybuchu II Wojny Światowej 7 września wzięli też udział: weterani, kombatanci, harcerze, żołnierze, przedstawiciele służb mundurowych, duchowieństwa, parlamentarzystów i samorządowców. Głównym punktem obchodów była polowa Msza św., której przewodniczył bp Adam Bałabuch. W homilii biskup pomocniczy mówił o wybieraniu i naśladowaniu Chrystusa w każdej sytuacji. Za przykład dał świętych i błogosławionych, którzy przeszli przez obozy koncentracyjne.  

- Na przykładzie św. O. Maksymiliana, św. s. Teresy Benedykty od krzyża czy bł. ks. Władysława możemy powiedzieć, że bycie uczniem Jezusa w obozie oznaczało postawienie Go w centrum swojego życia i dochowanie Mu wierności nawet w nieludzkich warunkach. Bycie uczniem Jezusa w obozie oznaczało także przyjęcie krzyża związanego z udręką obozowego życia, bycie wsparciem i umocnieniem dla innych i miłość aż do końca – podkreślał duchowny.

Szczególnym momentem był także Apel Pamięci przygotowany i odczytany przez młodzież ze Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Zwieńczeniem obchodów było złożenie wieńców pod mauzoleum.

Uroczystość od lat jest organizowania przez Muzeum Gross-Rosen przy współpracy z Urzędem Miejskim w Strzegomiu oraz Związkiem Harcerstwa Rzeczpospolitej dla upamiętnienia tego miejsca i związanych z nim ofiar.

- Mam dużą rodzinę, trzy córki i syna i z chęcią mnie tutaj dzisiaj przywieźli. Sami też chcieli zobaczyć to miejsce, jak tu pracowałem i jak w ogóle przeżyłem ten okres w Gross-Rosen. Jak sobie tak pomyślę o tym czasem, to łzy mi lecą z oczu – mówił w rozmowie z dziennikarzami Ignacy Kurczyński.