125 lat redemptorystów w Bardzie

W homilii biskup przypomniał, że ważna rocznica zbiega się w czasie z Rokiem Jubileuszowym 2025, co nadaje pielgrzymowaniu do bardzkiej bazyliki i tamtejszej figury Matki Bożej szczególny charakter. Nawiązując do charyzmatu zakonu, jakim jest głoszenie Ewangelii ubogim i opuszczonym, podkreślił aktualność tej misji we współczesnym świecie.

- Charyzmat redemptorystów to bycie misjonarzami, którzy z odwagą i poświęceniem niosą orędzie zbawienia tam, gdzie jest ono najbardziej potrzebne. Podstawowym apostolstwem redemptorystów od początku istnienia zgromadzenia założonego przez św. Alfonsa Marię de Liguoriego w 1732 r. jest prowadzenie misji ludowych. Docierają oni do wiernych w miejscach ich codziennego życia, często do tych, którzy są oddaleni od Kościoła lub mają ograniczony dostęp do regularnej posługi duszpasterskiej. Oprócz misji ludowych, redemptoryści prowadzą rekolekcje, posługę w parafiach i sanktuariach (tak jak w Bardzie Śląskim), a także podejmują misje zagraniczne na różnych kontynentach - wymieniał bp Mendyk.

Wyraził też wdzięczność miejscowym redemptorystom za ich nieprzerwaną służbę w parafii i sanktuarium oraz zachęcił, by nadal tworzyli wspólnotę otwartą na działanie Ducha Świętego i potrzeby wiernych. Na zakończenie uroczystości dziękowały też delegacje różnych grup związanych z miejscem. Wśród modlących się byli przedstawiciele władz samorządowych, osoby konsekrowane, parafianie i licznie przybyli pielgrzymi.

Historia obecności redemptorystów w Bardzie sięga maja 1900 roku. Wtedy to, z inicjatywy kard. Jerzego Koppa, ówczesnego administratora diecezji wrocławskiej, przybyli tu zakonnicy z Prowincji Austriackiej. Ich celem była troska o sanktuarium maryjne i pielgrzymów, którzy licznie odwiedzali to miejsce. Jeszcze w roku przyjazdu nad portalem kościoła umieszczono herb zgromadzenia z łacińskim mottem „Copiosa apud eum redemptio” („Obfite u Niego odkupienie”).

Po I wojnie światowej posługę przejęli redemptoryści z Prowincji Niemieckiej. Szczególnie zapisało się dwóch z nich: o. Franciszek Ksawery Franz, inicjator budowy kaplic różańcowych, oraz o. Józef Schweter, autor wielu publikacji o historii Barda i sanktuarium, w tym cennej monografii z 1922 roku. Początkowo zakonnicy dysponowali jedynie częścią klasztoru, ponieważ resztę zajmowała szkoła. W porozumieniu z władzami miasta wybudowali nowy budynek szkolny, ponosząc większość kosztów. W 1926 roku szkoła została przeniesiona, a redemptoryści przejęli cały klasztor, rozwijając działalność rekolekcyjną i misyjną.

Po zakończeniu II wojny światowej do Barda przybyli polscy redemptoryści. Pierwszym przełożonym wspólnoty został o. dr Ludwik Frąś, który zadbał o to, by nowi mieszkańcy Ziem Zachodnich uznali Bardo za swoje duchowe sanktuarium. Dzięki jego staraniom 30 maja 1946 roku odbyła się inauguracja polskich pielgrzymek - wydarzenie, które zgromadziło 6 tysięcy wiernych. Kolejne dekady przyniosły ważne momenty w historii miejsca. Najdonioślejszym z nich była koronacja cudownej figury Matki Bożej 3 lipca 1966 roku, dokonana przez abp. Bolesława Kominka w imieniu papieża Pawła VI. Od tej pory Maryja czczona jest w Bardzie jako Strażniczka Wiary. Wcześniej, w 1957 roku, sanktuarium odwiedził ks. Karol Wojtyła, a dwa lata później kard. Stefan Wyszyński.

Współczesne dzieje sanktuarium to kolejne wyróżnienia: w 2004 roku arcybiskup Marian Gołębiewski nadał mu rangę Metropolitalnego Sanktuarium, a w 2008 roku papież Benedykt XVI podniósł kościół do godności bazyliki mniejszej. W latach 2011-2021 klasztor w Bardzie był także siedzibą postulatu Prowincji Warszawskiej Redemptorystów.